Put-call-pariteit is de relatie die moet bestaan tussen de prijzen van Europese put- en callopties die beide dezelfde underlier, uitoefenprijs en vervaldatum hebben. (Put-call pariteit is niet van toepassing op Amerikaanse opties omdat ze kunnen worden uitgeoefend vóór het verstrijken van de looptijd.) Deze relatie wordt geïllustreerd door arbitrageprincipes die aantonen dat bepaalde combinaties van opties posities kunnen creëren die hetzelfde zijn als het aanhouden van de aandelen zelf. Deze optie en aandelenposities moeten allemaal hetzelfde rendement hebben; anders zou een arbitragekans beschikbaar zijn voor handelaren.
Een portefeuille bestaande uit een call-optie en een bedrag in contanten gelijk aan de contante waarde van de uitoefenprijs van de optie heeft dezelfde expiratiewaarde als een portefeuille die de overeenkomstige putoptie en de underlier omvat. Voor Europese opties is vroege oefening niet mogelijk. Als de verloopwaarden van de twee portfolio's hetzelfde zijn, moeten hun huidige waarden ook gelijk zijn. Deze gelijkwaardigheid is put-call pariteit. Als de twee portefeuilles dezelfde waarde hebben bij expiratie, moeten ze vandaag dezelfde waarde hebben, anders zou een belegger een arbitragewinst kunnen behalen door de goedkopere portefeuille te kopen, de duurdere portefeuille te verkopen en de long-short positie te behouden. expiratie.
Elk optiewaarderingsmodel dat put- en belprijzen produceert die niet voldoen aan put-call-pariteit, moet als ondeugdelijk worden afgewezen omdat er arbitrage mogelijkheden zijn. Voor meer informatie over transacties die rendabel zijn wanneer de waarde van corresponderende puts en calls afwijkt, raadpleegt u het volgende artikel: Put-Call Parity en Arbitrage Opportunity.
Er zijn verschillende manieren om de put-call-pariteit voor Europese opties uit te drukken. Een van de eenvoudigste formules is als volgt:
| c + PV (x) = p + s
Waar: c = de huidige prijs of marktwaarde van de Europese oproep x = optie uitoefenprijs PV (x) = de contante waarde van de uitoefenprijs 'xeuropean' verdisconteerd vanaf de vervaldatum tegen een geschikte risicovrije rente p = de huidige prijs of marktwaarde van de Europese put < s = de huidige marktwaarde van de underlyer De put-call pariteitsformule toont de relatie tussen de prijs van een put en de prijs van een call op dezelfde onderliggende waarde met dezelfde vervaldatum, wat arbitrage-kansen voorkomt. Een beschermende put (die de aandelen houdt en een put koopt) levert de exacte uitbetaling op als een fiduciaire call (het kopen van één call en het beleggen van de contante waarde (PV) van de uitoefenprijs). Opmerking: er zijn veel geavanceerdere formules voor het analyseren van put-call relaties. Voor het examen moet je weten dat een beschermende put = fiduciaire call (asset + put = call + cash) is. |
Portefeuilleverzekering
| is vergelijkbaar met een "fiduciaire oproep" (lening + oproep). Het bedrag van de kredietverlening wordt zo ingesteld dat het rendement van hoofdsom plus rente op de uitbetalingsdatum exact gelijk is aan de vloer. |